Vele kennen het verhaal wel, een icoon in de vlaamse cultuur, een parel.

En dus ook een juweeltje van een theaterstuk.

 

Echter, Ernest Claes heeft nooit een toneelstuk geschreven over Pastoor Munte, wel over Pastoor Campens Zaliger. Johan Lutgen nam regie en bewerking voor zijn rekening. Hij heeft de redactie gedaan van een aantal teksten. Enerzijds zijn er fragmenten terug te vinden uit verschillende boeken van Claes, anderzijds is er een stuk gebaseerd op het toneelstuk “Pastoor Munte” van Maurits Balfoort, de maker van de B.R.T.-reeks “De Heren van Zichem”. Dit werd verder aangevuld met eigen schrijfsels en inspiratie.
Er is steeds getracht in de stijl en de geest van Claes te blijven. Daarom blijft de enige, echte auteur van dit stuk Ernest Claes zelf.

Een "oubollig" stuk? Het heeft een bepaalde nostalgie maar het is meer dan dat. Het heeft alle elementen die een commerciële T.V.-zender het speeksel in de mond zou doen lopen: liefde en bedrog, haat en nijd, seks en geweld, moord en ontucht, en de personages gebruiken soms een taal die menig Amerikaans scenarioschrijver zou doen blozen. In de dubbele bodems schuilt actualiteit van alle tijden...

 

Voor de één, een verre herinnering, voor de ander, een ontmoeting met een verre herinnering.

 

Het indrukwekkende decor is een juweeltje, gerealiseerd door Laurent Spits, Maurice Claes en tal van medewerkers.

​

Meer dan 80 personen werden ingeschakeld om alles tot een goed einde te brengen