Filomeen heeft het nogal hoog in haar bol. Ze vindt het beroep van haar man Oscar, een doodgewone chauffeur, veel te min voor haar. Om haar dochter Rozette aan een betere partij te helpen begint ze een pension met de bedoeling voorname gasten in huis te halen.

 

Rozette is helemaal niet opgezet met die ‘voorname gasten’. Zo is er een zogezegde professor, een oude afgeleefde droogstoppel die maar al te graag een avontuurtje wil met een jonge frisse bloem. En een legionair op rust, die aan zijn verblijf in de woestijn blijkbaar een permanente zonneslag heeft overgehouden. Om nog maar te zwijgen van een jonge flierefluiter, die zich uitgeeft voor student in de geneeskunde maar eerder studeert voor student.

 

Bovendien heeft Rozette al een lief, Karel. Wanneer haar moeder, naast een gewone meid, ook nog een bovenmeid wil op de kamers te doen, profiteert Rozette hiervan om Karel in huis te halen als Karolien. Oscar schrikt zich rot wanneer hij zijn dochter ziet vrijen met de bovenmeid, maar lacht zich bijna een bult wanneer hij de ware toedracht te horen krijgt. Filomeen kan er helemaal niet mee lachen en wanneer Karel ook nog een chauffeur blijkt te zijn, zet ze hem aan de deur.

 

Als ook haar gasten één voor één het pension verlaten stort haar wereld in mekaar. Dan maakt echter een rijke oliesjeik zijn opwachting. Voor Filomeen is hij de redder in nood en de ideale echtgenoot voor haar dochter. Prins Achmeid lijkt echter niet geïnteresseerd in Rozette maar wel in Filomeen zelf en wil haar voor veel geld in zijn harem. Filomeen zoekt hulp bij Oscar maar gelooft haar eigen ogen en oren niet wanneer deze haar maar al te graag van de hand wil doen. Ze is immers toch niet tevreden met een doodgewone chauffeur en zo een kans wil hij haar niet ontnemen. Filomeen belooft hemel en aarde en vooral veel nederigheid om bij Oscar te mogen blijven, waarna deze de oliesjeik eventjes aan de deur wipt.

 

Maar of die belofte van nederigheid bij Filomeen wel gemeend was blijft nog maar zeer de vraag...