In een dorp ten noorden van London is er een nieuwe bewoner, Renfield genaamd, in het krankzinnigengesticht van Dokter Seward. Een buitenlandse graaf is gaan wonen in het kasteel aan de andere kant van de vallei. Mina, de vrouw van dokter Steward, krijgt een mysterieuze ziekte en er wordt een beroep gedaan op Professor van Helsing. Een spitsvondige toneelversie van het klassieke verhaal van Bram Stoker over de vampier die zijn tanden in de hals van mooie jongedames zet...

 

Een klassiek, romantisch verhaal waarin alle ingrediënten van een sprookjes aanwezig zijn: de goede, de slechte, de witte ridder, de trol, enz... Spanning, fantasie, magie en humor wisselen elkaar af.

In de loop der jaren hebben we een diversiteit aan genre toneelstukken gebracht. Komische stukken werden opgevolgd door drama’s. Een echte thriller onbrak nog op ons lijstje. De roman ‘Dracula’ was een bestseller. Wij namen de uitdaging aan om fictie te vertolken. Ieder van ons kan spanning voelen als er ‘magie’ in de lucht hangt. Ons verhaal van vandaag brengt ook komische situaties, een lach zal nooit ver weg zijn. Laat je mee glijden in onze fantasie - Wij brengen u naar het Londen van weleer...

 

Een vleugje geschiedenis..."Heeft Dracula echt bestaan?"

 

De vampierverhalen zijn al eeuwen oud. Maar het verhaal van de eenzame graaf uit de Karpaten is in 1897 voor het eerst verteld door Bram Stoker. Deze fantasierijke Ierse schrijver was een tegengewicht voor zijn door vooruitgang geobsedeerde tijdgenoten.

Het hoofdpersonage voedde zich met maagdenbloed en was op zoek naar de eeuwige liefde. Zijn boek werd een klassieker, graaf Dracula een mythe.

 

Wees op je hoede! Het verhaal is niet louter een macaber hersenproduct. De op bloedbeluste romanfiguur heeft een historisch tegenpersonage. De Roemeense prins Vlad IV, heerser over Transsylvania en Wallachije in de vijftiende eeuw, kreeg de naam "Dracula", wat betekent "Zoon van de draak". Onze prins heeft zijn naam te danken aan de successen die zijn vader Vlad Darcul had in zijn strijd tegen de Turken. Hij werd door de ridders die het christendom verdedigden tegen de oprukkende Islam opgenomen in 'De orde van de draak'.

 

De prins zelf had geen alledaagse strijdgewoontes. Men noemde hem Tepes (een vertaling voor spietser). Hij doorboorde zijn vijanden met houten palen en zijn doodstraffen o.a. koken, roosteren, leven begraven, waren berucht en prikelden de duistere fantasie van Stoker.

 

In Roemenië wordt Tepes niet beschouwd als een bruut maar als een vrijheidsstrijder. Hij heeft immers het Ottomaans leger verdreven en recht en orde doen handhaven. Het communisme stimuleerde de imagozuivering.

 

De romanfiguur en de Roemeense legende gaan dus wel niet hand in hand. Wie wil er nu een vampier als nationaal symbool! De Karpaten zijn immers mooi, groen, rstig en vredig en ruiken misschien wel een beetje naar knoflook...